Ohh those hawks again. Αχ αυτά τα γεράκια πάλι.

Every time I go to Crete during the last few years, they are there. Around the old family house at the edge of the villages, flying over the cypresses trees covered hills across the valley from it, flying low over the house, or hovering above it, often defending their territory from trespassers. I like to think of them as a welcoming committee for my arrival there.

Κάθε φορά που θα πάω στην Κρήτη τα τελευταία χρόνια, είναι εκεί και με περιμένουν. Κάνουν κύκλους πάνω από το πατρικό σπίτι στην άκρη του χωριού ή πάνω από τον λόφο με τα κυπαρισσιά που βρίσκεται απέναντι. Μπορώ να κάθομαι να τα χαζεύω με τις ώρεςόταν κάθονται σε κάποιο κλαδί, ή πετούν χαμηλά, ή κουβαλούν φαγητό στα μικρά τους ή άλλες φορές να υπερασπίζονται την περιοχή τους από τους εισβολείς. Μ αρέσει να τα θεωρώ πως είναι η επιτροπή της υποδοχής μου.